词语解释
古代乡官。秦始置，掌一乡的巡察缉捕。两汉至南北朝多沿置不改，后废； 指担任巡逻任务的官员或兵卒； 犹巡逻。
随机推荐
- xíng róng行容
- jiān tǔ兼土
- róng péng容彭
- qú duō鸲掇
- lí xiè厘谢
- zī shuāi资衰
- bǎi lí百离
- yù shān xiān shēng玉山先生
- rén fū人夫
- fén qì shì yì焚契市义
- bǎi wèi百为
- wèi yuè慰悦
- wěi huáng韡煌
- zhī bèi织贝
- qí shàn琦善
- hái wàng还望
- sì tì泗洟
- yú huà lóng鱼化龙
- chān yán搀言
- yí gè xīn yǎn ér一个心眼儿
- jiào xiǎn轿幰
- luō lī啰哩
- xī yuè曦月
- bái bá qiā白菝葜
- ér hái而还
- mài dòng diàn liú脉动电流
- wǎng lù枉路
- bàn yán办严
- hóng liè弘烈
- hòu fù后父